Het Adagio in g van Albinoni is zo’n compositie die haast iedereen wel kent. Boven een eenvoudig basisthema van strijkers en orgel spelen violen een droevig klinkende melodie die gemakkelijk in het gehoor ligt.  Het stuk komt dikwijls op klassieke verzamel cd´s terecht.
Tomasso Giovanni Albinoni was een talentvol componist die het geluk had rijke ouders te hebben. Hierdoor was hij in staat zich primair op de muziek te richten. Hij hoefde niet in een kerk te werken zoals de meeste van zijn collega-componisten. Feitelijk was hij autodidact die zichzelf een ‘dilettante Veneto’ noemde.  De hierboven aangehaalde ´klassieke hit´ is echter niet van Albinoni. Op enkele maten uit een triosonate van Albinoni componeerde de Italiaanse musicoloog Remo Giazotto in de vijftiger jaren van de vorige eeuw een melodie, waarna hij suggereerde een nieuw muziekstuk van Albinoni ontdekt te hebben. Natuurlijk kwam deze misleiding algauw aan het licht, maar door alle publiciteit werd dit Adagio vreemd genoeg wel Albinoni’s bekendste werk.
Tomaso Giovanni Albinoni werd op 8 juni in 1671 in Venetië geboren, waar hij zijn hele leven verbleef. Waarschijnlijk studeerde hij bij Legrenzi. In zijn tijd was hij vooral bekend als operacomponist, maar het zijn vooral zijn instrumentale werken die tegenwoordig nog uitgevoerd worden. Hieronder bevinden zich viool- en hoboconcerten en sinfonia’s. Alles bij elkaar heeft hij een omvangrijk oeuvre bij elkaar gecomponeerd. De laatste jaren van zijn leven leidde hij een teruggetrokken bestaan. Na twee jaar bedlegerig te zijn geweest stierf hij in 1750, hetzelfde sterfjaar als Bach.
Bach kende het werk van Albinoni. Hij gebruikte viermaal een thema van hem voor een klavierfuga: BWV 946, 950, 951 en 951a. Zeker Bachs Fuga in b-klein (BWV 951) blinkt uit door de mooie melodie die Bach leende van Albinoni. Het is afkomstig uit het tweede deel uit diens Trio Sonata no. 8, opus 1.  Bach bewerkte deze melodie tot een rustgevende voortmeanderende fuga van ruim vijf minuten. Zo blijkt dat Albinoni zeer wel zelf in staat was mooie melodieën af te leveren. Door Giazotto´s toedoen zouden we bijna het tegenovergestelde gaan denken: een componist die zijn bekendheid ontleend aan een werk dat niet van hem is, die wordt toch niet serieus genomen?
Gelukkig zag Bach dat al anders.

Tekst is afkomstig uit het boek Johann Sebastian Bach en de Italiaanse barok.